పిచ్చి రాతలు

పగిలిన గాజు ముక్కల్లో నిన్నటి నిజాన్ని వెతుకుతున్నా,
కానీ పగిలింది అద్దం కాదు నేను నమ్మిన నిజమే.

* * *   * * *   * * *

నేను నిన్నే చూస్తున్నా,
నువ్వప్పుడు వెన్నెలని చూస్తున్నావు.

* * *   * * *   * * *

కలల అలలు నిజమనే తీరాన్ని తాకితే,
మనలో మరో కలాం పుడతాడు.

* * *   * * *   * * *

నీ కనుకొనల మొనలు తాకి
నా మనస్సుకయ్యిందో గాయం.
దాని భాద నాకో జీవిత కాలం.

* * *   * * *   * * *

అనంతమైన చీకటి లో ఓ చిరు దివ్వెను వెలిగించాను.
చూడాలి గెలుపు చీకటిదో? చిరు దివ్వెదో?

* * *   * * *   * * *

నీటి లోని చేప ఎరవైపే వెలుతుంది.
మనిషి చీకటి లోకి వెలుతున్నట్టే.